Dat was er ook zo een.
Ik wilde aardig gevonden worden. Maar als beginnende leerkracht leerde ik dat het niet goed was om aardig gevonden te willen worden.
Een mooie double bind. Nóg een spagaat, die kon er ook nog wel bij. Ik heb lang gebalanceerd met die tegenstrijdigheid, tot ik eindelijk inzag dat het nu eenmaal zo was, of ik dat wilde of niet. Ik wilde aardig gevonden worden. Daar was geen workshop of webinar tegen opgewassen.
Pas dit jaar heb ik die af kunnen leggen, 3 maart om precies te zijn. Ik ben voor niets of niemand meer bang. Ik kan eindelijk zelf kiezen met wie ik rekening houd, sowieso altijd met mezelf.
Ik ga niet uitleggen hoe ik dat gedaan heb, die schaamte afleggen. Het lijkt namelijk een simpel dingetje, maar ik vermoed dat al die dingen die ik deed, en die niet hielpen, nodig waren om dat simpele dingetje succesvol te laten zijn. Ik was er gewoon aan toe. Er zijn geen simpele oplossingen.
Ik zou me nu dus zorgeloos vrij moeten voelen. Maar ik voel me vooral verdrietig. Morgen meer daarover, want ergens zit ook daar een double bind. Die ga ik vinden als ik er over schrijf.