door Emma | mei 25, 2022 | Uncategorized
1974 Emma fietste naar de hockeyvelden. Het was bijna dezelfde route als naar school en ze had het een keer samen met haar grote broer gefietst. Maar nu dus voor het eerst alleen. Het werd al schemerig en dit laatste stuk was een kronkelig gravelpad naast een sloot,...
door Emma | mei 20, 2022 | pleinwacht
Tijdelijk. Dit is de link naar Google Docs met alle pleinwachtverhalen.
door Emma | mei 9, 2022 | pleinwacht
Ik zit even op het bankje van de picknicktafel, mijn plekje om even alles van een afstand te bekijken. Er komt een kind mijn kant op met een betrokken gezicht. Hij komt niet naar me toe maar gaat in de schaduw van de school op een skippybal zitten die daar ligt....
door Emma | mei 6, 2022 | Uncategorized
Daar zit ik weer op een terras. Niet meer jaloers op jonge vrouwen. Ik neem afscheid van wat nooit was. Ik gun mezelf een beetje rouw en ben voortaan die oude vrouw. En al zijn mijn borsten niet mooi rond ik schop toch best nog wel wat...
door Emma | apr 16, 2022 | Uncategorized
Ik heb geen diagnose, geen woord waarmee ik mezelf kan uitleggen. Daarom schrijf ik deze gebruiksaanwijzing. Ik gebruik een aantal keren de term “dat kan ik niet”. Die moet ik uitleggen. Ik kan het wel, maar het kost me teveel, en ik maak mezelf kapot als ik het...
door Emma | apr 13, 2022 | pleinwacht
Een jongen uit groep drie komt bij me omdat hij mee wil voetballen met de groten en dat levert problemen op. De groten, dat zijn een paar fanatieke voetballers van groep vijf die helemaal op elkaar ingespeeld zijn. “Dat moet je ook helemaal niet willen” is het eerste...
door Emma | mrt 23, 2022 | Uncategorized
Ik kon vijftig jaar mezelf niet zijn en toen de pijn daarvan groter werd dan de angst voor afwijzing groter dan de afwijzing zelf groter dan venijnige haat groter dan gekmakende wachtlijsten groter dan vermalen worden in een medische mallemolen groter dan de...
door Emma | mrt 17, 2022 | Uncategorized
Wat een bijzonder dag met veel lading is dit geworden. Hij begon triest, met de poezen die niet kwamen. Maar er was de herinnering aan gisteren, de eerste keer vertellen bij Mezrab, die zo geweldig was, dat ik er nu nog van gloei. Het schrijven aan mijn boek ging...
door Emma | feb 21, 2022 | Troost
Vroeger wilde ik op zoek naar mijn ware zelf. Als ik daar nu op terugkijk, was dat een soort vlucht. Het idee dat er een mooiere versie van jezelf verstopt zit, ergens binnen in je, kan troostend zijn. De vlucht bestaat eruit dat je dan niet geconfronteerd hoeft te...
door Emma | feb 16, 2022 | Uncategorized
Uitleg, tegen beter weten in, want de stukjesschrijvers die waarschuwen voor het gendergevaar zijn helemaal niet geinteresseerd in uitleg, die willen lekker aandacht en geld, en dan is het makkelijker om op onderbuikniveau wat lekker te stoken. Essentie van alle...
