door Emma | nov 17, 2019 | Uncategorized
Altijd vind ik mezelf maar een aandachttrekker, als ik zo nodig weer eens op een podium moet. Altijd, behalve als ik op het podium aandacht sta te trekken. Zodra ik een podium op loop, of zelfs als ik in de coulissen ben, voel ik het. Hier gaat mijn hart van...
door Emma | nov 16, 2019 | Uncategorized
Nog even over dat wandelen. De bossen zijn zo mooi nu, onder en boven blad. De bladeren onder mijn voeten nog geen natte pulp, maar als een vijver die de kruinen boven mijn weerspiegelt. Alle kleuren goud. Het geel en oranje dat ik nu zó mooi vind, dat het in mijn...
door Emma | nov 15, 2019 | Uncategorized
Wilskracht. De eerste dag, Ja! Makkie! Als het nog nieuw is, net uitgepakt, dan is het nog leuk. Dan overheerst het “yes, we can!”.Ik wil mij nog wel eens zien over 30 dagen, of 100. Gewandeld, wel 13 kilometer! En weer buikspieroefeningen. En geen...
door Emma | nov 14, 2019 | Uncategorized
Grijs, vlakte, woestenij, loden luchten, leegte, kaal, leisteen, keileem, steppe, mist, uitzichtloos, vlakte, styx, tunnel, dode moerassen, vlakte van Mordor. Mooie woorden gaan me niet redden. Niet als ik ze gebruik om mijn gevoel te vangen en in te lijsten. Maar...
door Emma | nov 13, 2019 | Uncategorized
Misschien is het tijd voor een keerpunt. Stoppen met somberen. Nieuwe gewoontes. Bijvoorbeeld een lijstje maken met alle dingen die me vreugde brengen, en die niet gebaseerd zijn op een applaus. Dit voelt als een nieuw houvast. Maar dat is nu net het probleem. Ik...
door Emma | nov 12, 2019 | Uncategorized
Blijven schrijvenelke dagwat er isin het nuzodat ik later weer zal weten hoe het was.Maar wat is het moeilijknu mijn leven op pauze staat.IK heb het losgelatenmaar het laat mij niet los.Betekenis willen hebbenof op zijn minst bouwen aaniets dat betekenis zal...
