door Emma | mei 17, 2019 | Uncategorized
All the way? of hoe oude patronen vast kunnen zitten, vaster dan je denkt. Ik zou dus fulltime vrouw zijn. Wat ik zeker wist dat ik wilde, was mijn nieuwe naam in het bevolkingsregister, paspoort en rijbewijs. En verder eigenlijk niks. Nee, niks. Echt niet!...
door Emma | mei 16, 2019 | Uncategorized
Ik kocht een ligfiets, en dat had nogal wat gevolgen. Ik fietste nu in weer en wind naar de school waar ik werkte. Ruim 50 kilometer per dag en dat bijna elke week 5 dagen. Ik viel af, meer dan 15 kilo, en voor het eerst in mijn leven was ik trots op mijn lichaam. Ik...
door Emma | mei 15, 2019 | Uncategorized
Na mijn examens viel ik in een gat. Mijn ouders verhuisden teveel dorpen verderop. Nog een paar examenfeesten, en ik zag niemand meer. Een nieuw leven stond te wachten in Wageningen, waar ik nog niet eens een kamer had. Een zomerlang overal tussenin. De...
door Emma | mei 14, 2019 | Uncategorized
Nee wordt niet wakker, slaap maar lekker door. Ik fluister lieve woordjes in je oor. Ik zoek je knuffel, leg je dekens goed. Dit moment is als het wezen moet. Maar straks ga jij alleen de wereld in, moet ik je laten gaan. Je groeit zo vreselijk snel, je speelt je...
door Emma | mei 13, 2019 | Uncategorized
Ergens, begin van deze eeuw (dat schrijft zo mooi kroniekerig), gaf ik taakstraftrainingen. Bedoeld voor first offenders, of second, dat mocht ook. Ik waarschuw vast. Ik doe soms wat cynisch, en dat is niet altijd even terecht. De taakstraftraining zelf zat goed in...
door Emma | mei 13, 2019 | Uncategorized
Mijn vader, Ubbo, had Parkinson. Hij kon steeds minder, had steeds meer last. En op 13 maart 1996 overleed hij aan een complicatie. Iedereen naar Oldeberkoop. Daar hadden mijn ouders een boerderij gekocht en verbouwd. Met het hele gezin bij elkaar, praten, regelen en...
