een wereld waar het wél klopt

Ik pak een oude hobby weer op: programmeren. Lekker knullig, gewoon in Basic. Een verbeterde versie van de taal die ik in 1987 gratis bij mijn Atari ST kreeg. Die Atari was destijds, samen met de Amiga, een soort Apple Macintosh kloon. Een echte grafische interface, met muis!  In de tijd dat Windows nog een ongelukkige schil was over het oeroude MsDos, wat iedereen nog gebruikte. Dat zwarte scherm met alleen een C:\> , en dat was géén emoi.

Jee wat spreek ik hier een nerd-taal. En dat is precies waarom ik weer ga programmeren. Ik ga mijn nerd weer vrij laten. Die is te lang ondergesneeuwd geweest. Ik was nerd in een tijd dat nerd-zijn niet cool was, maar een reden was om flink gepest te worden. Ik leerde al snel om mijn nerd te verstoppen. Echte nerds hebben trouwens met hun ogen gerold bij het lezen van Basic als programmeertaal. Maar ook dat kan mij niets meer schelen. Ik ben misschien geen echte nerd, ik ben wel een echte ik. 

Programmeren was voor mij een veilige wereld. Volstrekt logisch en voorspelbaar, alles klopte. Als er iets niet klopte, kon je gewoon zoeken naar de fout. Dat kon soms lang duren, maar je kon wel heel systematisch stukken code uitsluiten waar de fout niet kon zitten. En altijd vond ik hem, kon ik het repareren, en liep alles weer precies zoals ik het wilde. Héérlijk! Was het in de echte wereld maar zo makkelijk.

Maar die echte wereld was anders. Niet dat ik daar de fouten niet kon vinden, oh nee! Ik zag vaak heel precies waar dingen fout liepen. Ik zag zelfs hoe makkelijk dingen te repareren waren. Maar ik kreeg steevast te horen dat dit nu eenmaal de manier was waarop de wereld draaide. “In een ideale wereld heb je gelijk, maar dat is niet hoe het werkt. Wees blij met de kleine dingen die je wél kunt betekenen. Je doet ook altijd zo moeilijk!” Story of my life. Ik hield geen enkele baan langer dan 3 jaar vol. Mijn omgeving vond dat ik niet zo idealistisch moest zijn, geen enkele baan was altijd leuk. Ik heb ze nooit uit kunnen leggen dat het niet ging om leuk, dat ik gewoon echt stuk liep, in die banen. 

Dus, als tegenwicht tegen die wereld waar ik nooit echt vriendjes mee ben geworden, maag ik nu weer eigen perfecte wereldjes maken. Gewoon leuke projecten. Ik maakte vroeger bijvoorbeeld een goed werkende digitale versie van Rivercrossing. Wat een heerlijke uitdaging was dat. Alleen nog even bedenken waar ik mijn tanden nu in ga zetten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.