Toen ik in 2012 ging bloggen leerde ik in versneld tempo veel over mezelf. De kapstok die ik toen kreeg was hoogsensitiviteit. Dat verklaarde heel erg veel, en wat fijn was, ik was niet de enige die ‘anders’ was. Het werd een zoektocht die er uiteindelijk toe leidde dat ik ontdekte dat ik een vrouw was en geen man.
Vorig jaar stortte ik in. Ondanks al mijn ontdekkingen waardoor ik steeds meer mezelf kon zijn, leefde ik nog steeds een leven zoals ik vond dat ik het moest leven. Ik hield het niet meer vol, moest mijn baan als juf opgeven, en langzamerhand liet ik alles los.
Toen ontdekte ik een aantal dingen die voor mij niet onder de kapstok van hoogsensitiviteit vielen. Ik liet hardop de mogelijkheid vallen dat ik misschien wel autistisch was. Een paar vriendinnen die, zo bleek opeens, autistisch waren, zeiden: “Dat zou ons niets verbazen.”
Ik had een nieuw kapstok woord. In het begin klampte ik dat vast als anker. Ik voelde me zo losgeslingerd, ik had wel wat houvast nodig. Misschien zijn wachtlijsten juist goed, want intussen kan ik het ook weer loslaten. Toch laat ik het diagnosetraject bij het expertisecentrum voor autisme doorgaan. Het traject zelf gaat me helpen om dingen te plaatsen. Ik ben ook wel zo eigenwijs dat ik, als ik niet autistisch ben, dat alleen maar geloof van mensen die er verstand van hebben.
Ik ben in een opschrijfboekje aan het bijhouden wat nu precies die dingen zijn die me op het spoor van autisme zetten. Het werkte twee kanten op. De mogelijkheid dat ik autistisch ben, heeft licht geworpen op veel dingen die ik nog verborgen hield, ook voor mezelf. Ik heb een groot deel van de winst dus al binnen.
Autisme is de aanleiding voor dit lijstje, maar ik weet helemaal niet of dit wel typisch autistische dingen zijn, van een aantal weet ik zelfs al dat ze het niet zijn. Dat doet er ook niet zo heel veel toe. Het zijn nieuwe ontdekkingen over mezelf. Dingen die ik vorig jaar uit de schaduw haalde. Dingen die ik leer accepteren en zelfs waarderen.
Het wordt een opsomming, met een hele korte uitleg. Ik kan het mooi gebruiken als content planner, want ze verdienen allemaal een eigen blog. Al schrijvend ga ik meer over mezelf ontdekken, dat weet ik nu al. Sommige onderwerpen zijn verweven met elkaar. Hoe, dat weet ik nog niet helemaal. Dat merk ik vanzelf als ik de blogs ga schrijven. Hier volgt het lijstje zoals het in mijn boekje staat, ongecensureerd en ongesorteerd.
1.
Ik steek een ongelooflijke dosis energie in het begrijpen en ‘lezen’ van de mensen om me heen. Ik dacht dat dit een talent was. Dat is het niet. Het is een vaardigheid die ik leerde toen ik sociale vaardigheidstrainingen ging volgen en geven. Het gaat me niet vanzelf af, het kost me veel werk. Sinds vorig jaar voel ik pas hoe dit me leegzuigt. Ik doe het om me veilig te voelen, om te weten hoe ik moet reageren. Ik doe nu vrijwilligerswerk op een school. Ik heb weinig te doen, en ik ben na een halve dag doodop. Ik weet nu waarom.
2.
Ik ben gestopt met iedereen te snappen. Ik kon altijd van iedereen het standpunt begrijpen, had begrip voor de manier waarop ze reageerden. Ik was de ideale intermediair. Maar nu snap ik pas hoeveel ik mezelf weg gaf met deze strategie. Ik wil het niet meer. Ik wil geen ruimte meer maken voor dingen die voor mijn gevoel niet kloppen, hoezeer ik ook kan zien hoe ze ontstaan zijn. Ik heb nog geen nieuwe manier gevonden om hier mee om te gaan. Ik heb principiële onverzettelijkheid uitgeprobeerd, maar dat bevalt me ook niet. Dit is iets waarmee ik in therapie wel wat zou willen doen.
3.
Ik ben een routine mens. Dit was een volslagen verrassing voor me! Ik ben een chaoot, ik haar routinematige klussen. Ik houd van creatieve oplossingen. En toch heb ik mijn eigen specifieke manier waarop ik dingen doe, en ik kan er heel erg slecht tegen als er een spaak in mijn wiel wordt gestoken. Ik heb zelfs erg veel van dit soort dingetjes, heb ik ontdekt.
4.
Ik ben verzot op weetjes, en krijg dan een enorme verzameldrift. Ik heb dit met boeken: wil alle boeken van mijn lievelingsschrijfster,
-geschiedenis: wil alles lezen over een bepaalde periode (nu: 18e eeuw)
-films: ik heb de avengers serie compleet op DVD, op volgorde
-ik háát het intens dat ik vier seizoenen van Dr Who niet meer kan krijgen
-ik heb twee boeken én twee filmversies van Little Women (en zocht op youtube naar alle eerdere verfilmingen)
-ik las een boekje over belangrijke vrouwelijke schrijfsters, nu heb ik een boekenplank gereserveerd voor boeken van al die schrijfsters
-ik heb wel drie boeken over hoe de plek waar ik nu woon was in de 19e eeuw
-kunst: ik heb van alle exposities waar ik was de catalogus
enz….
5.
Ik voel mijn lijf niet. Ik had ergens zin in. Niet iets zoets, niet iets hartigs, geen dorst. Het bleek dat ik heel erg moe was en moest slapen. Ik heb vaak niet goed door wat mijn lijf nodig heeft.
6.
Ik wil heel graag dat alles klopt en volledig is. Dit lijkt op punt 4, maar het is breder. Het maken van dit lijstje hoort er ook bij. Maar ik ontdekte bijvoorbeeld ook dat ik beeldbellen voor mijn diagnose niet prettig vind omdat we niet in dezelfde ruimte zijn. Dat voelt niet kloppend, het voelt onaf. Ik heb dat met heel veel dingen.
Dit is even genoeg voor vandaag. Ik heb er 17 in totaal. Stoppen bij nummer zes voelt niet helemaal kloppend, maar hé, laat ik eens buiten mijn comfortzone gaan en dat niet alsnog kloppend proberen te maken (17 is ook nog eens een priemgetal, dat helpt ook niet echt).