Ik zou behalve kleinere klassen het de leraren gunnen dat ze niet zo op hun hielen gezeten worden door leerdoelen die alle(!!) leerlingen binnen een bepaalde tijd moeten halen.
Ik keek als juf ook al heel goed naar mijn leerlingen, maar nu als pleinwacht zie ik zoveel meer. Ik zie hoe ze leren, ik zie hun vindingrijkheid, ik zie hun veerkracht. Dat zag ik allemaal ook al, maar ik zie het nu veel scherper. Leerlingen laten zoveel meer zien als ze spelen, dan in een leersetting die hen opgelegd is.
Ik pleit niet voor het afschaffen van die settings, ik pleit wel voor meer ruimte en meer spel. Mijn afwachten als pleinwacht wordt bijna altijd beloond. Ze kunnen meer dan je denkt, als je ze de ruimte geeft. En nee, ze hoeven niet in alles het wiel uit te vinden, maar de balans is zoek in het onderwijs.