Mijn interne therapeut

Ik noem haar vanaf nu mijn interne therapeut, dat stuk in mij dat de dingen weet die ik nog niet kan voelen. Anders dan mijn interne fan, geeft zij wél advies. Ik kan dus nu ook gesprekken met haar voeren. Handig, met die wachtlijsten.

Ik: Ha, ik zit ergens mee. Iets wat ik hier niet uit kan leggen, want het gaat er juist over wat ik hier en in andere media wel en niet kan delen. Ik moet een knoop doorhakken, en dat wil ik op een goed manier doen, vanuit mijn eigen waarden. Maar mijn eigen waarden conflicteren hevig. Ik kan net zoveel goede redenen verzinnen voor beide kanten. Allemaal vanuit mijn waarden. Ik zit nu compleet vast, en weet echt niet meer wat ik moet kiezen. Misschien is dit mijn autisme wel.

IT: Dat wil je graag hè? Dat het autisme is.

Ik: Ja, want dan is het tenminste niet mijn schuld dat ik het niet kan.

IT: Ach lieverd, dat zit je dwars. Dat is nog steeds jouw pijn, dat je het altijd beter had moeten doen. Dat je nooit voldoet. En met de diagnose autisme wil je heel graag die zwaarte van die schuld afleggen.
Wat nu als ik je zeg dat je daar die diagnose niet voor nodig hebt. Dat het niet uit maakt hoe het ontstaan is, maar dat het nu gewoon een feit is dat jij dit nu niet kan? Niet omdat je niet genoeg je best gedaan hebt om het te leren, maar gewoon omdat je daar niet aan toe kwam? Omdat het nooit veilig genoeg was om dit te leren?

Ik: Maar het maakt toch wél uit? Met autisme, kán ik het ook niet leren. Ook niet nu.

IT: Je kón het niet leren. Punt. Laat die nu eerst eens binnen komen.  

Ik:   . . . 

IT: Neem je tijd. Lees dit later nog maar eens terug. En of je nu autisme hebt of niet. Je kunt wél leren hoe je hier mee om wil gaan. Nu pas voel je hoe diep het zit, en misschien moet je nog wel dieper. En vanaf nu kun je gaan leren. Kleine stapjes, weet je wel? En als je dan plotseling geconfronteerd wordt met een hele moeilijke, die veel te groot is voor wat jij nu aan kunt, zoals deze, mag je dan jezelf toe staan, daar fouten in te maken? Welke beslissing je ook neemt?

Ik: . . . 

IT: Wees héél, héél erg lief voor jezelf. Laat je knuffelen door je interne fan.

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.