Slecht horen

Het is duizelingwekkend hoe ingewikkeld slecht horen is.

Het is letterlijk onvoorstelbaar wat ik allemaal niet hoor.

Het is óók letterlijk, óók even onvoorstelbaar wat ik allemaal toch mee krijg, op basis van de gebrekkige informatie die akoestisch binnen komt.

Het is niet goed uit te leggen, het verrast mezelf nog steeds wat ik allemaal mis. Het blijft vaak ook ongemerkt want de grote lijnen krijg ik wel mee. Het belangrijkste, de lading, de non-verbale informatie krijg ik juist heel goed mee. En heel soms ook niet, als ik teveel energie moet steken in verstaan. Zie je hoe ingewikkeld het is? (1)

En dan de kleine dingen die ik mis. Meestal niet zo erg, maar soms juist cruciaal. Dan mist er een klein stukje info. Dat kan belangrijke info zijn en dat komt dan altijd wel weer boven tafel. Het presenteert zich dan als een blunder van mijn kant. Het kan ook een schijnbaar onbetekenend stukje info zijn, en die is lastiger. Ik weet niet wat ik niet weet en anderen weten ook niet wat ik weet. Intussen wordt die info als algemeen bekend verondersteld, en is het een deel van de context waarin heel andere dingen begrepen moeten worden. En dan gaat het ergens mis, zonder dat duidelijk is waar het mis gaat. Dat kan dagen, maanden en zelfs jaren later voor vreemd onbegrip zorgen.

Het is duizelingwekkend hoe ingewikkeld slecht horen is.

 

 

(1)

Deze verdient een verdere uitwerking.

Slechthorenden letten betere op de non-verbale communicatie en krijgen daar dus ook meer van mee. Toch werkt dit niet altijd in ons voordeel. Dat heeft twee oorzaken.

  1. Zoals ik al noemde: soms is al onze energie gericht op het begrijpen van de inhoud, en soms is onze energie ook gewoon op. Horen kost bergen energie.
  2. Soms is er iets anders aan de hand. We zien veel, maar omdat we informatie missen kunnen we niet altijd de juiste interpretatie vinden voor wat we zien. Er naar vragen is lastig omdat wat we zien onderhuids is en vaak ontkend wordt als je er rechtstreeks naar vraagt. Het feit dat we er naar vragen heeft ook nog eens het effect dat men ons argwanend vindt. Een predicaat dat vaak onterecht aan slechthorenden wordt toebedeeld.