Kort wat vooraf ging:
Sinds maart 2024 ga ik naar de kerk, aan te overkant van de staart. Ik werd blij verrast door de vrijzinnigheid, warmte, openheid, en verdraagzaamheid van deze kerk. Nog geen enkele predikant heeft me teleurgesteld, en ik ben Elke zondag geweest.
Vandaag kreeg ik ook weer tranen in mijn ogen van de overdenking. Een verhaal over een predikant uit Afrika, ik vergat welk land. De kerk daar is nog anti TLGBTQ. Aan deze predikant werd gevraagd wat voor hem de heilige geest was. Hij schreef dat hij die die gevoeld had toen hij tijdens zijn preek zich uitsprak voor begrip en liefde voor LGBTQ. Hij schreef dat de heilige geest hem moed gaf om de waarheid uit te spreken, ook al zou hij veel over zich heen krijgen.
Ik wordt ontroerd als de bijbel op die manier gelezen en begrepen wordt. De boodschap om altijd vanuit liefde en waarheid te handelen, juist ook als dat moeilijk is. Dat je de kracht van God voelt als liefdevolle kracht als steun om dat te blijven doen. Dat is wat ik elke zondag vind in “mijn” kerk. De kracht en de steun om altijd voor liefde te kiezen.